Volkswagen Cross Polo 1,2 TSI

Przeczytaj także: Volkswagen Cross Polo 1.2 TSI - przeciera szlaki

Karoseria

Wersja Cross powstała prawdopodobnie dlatego, że zwykłe Polo nie pod każdy krawężnik podjedzie i nie do każdej działki rekreacyjnej da się nim dojechać. Z tego powodu zostało lekko podniesione zawieszenie i pojawiło się trochę plastików tam, gdzie auta off-roadowe najczęściej się „przycierają”. Efekt? Dość ciekawy. 3987 mm długości (plus 17 mm w stosunku do zwykłego Polo), 1682 szerokości, 1488 wysokości (plus 26 mm), prześwit 176 mm (plus 23 mm) i 2469-milimetrowy rozstaw osi. W sumie, prawie tyle, co „zwykłe” Polo. Ale prawie, czyni wielką różnicę. O czym w szczegółach nieco później.

Charakterek auta podkreślają wspomniane już wyżej stylistyczne „bajery”, czyli plastiki chroniące boki auta, mocniejsze zderzaki i osłona tylnej części podwozia i zbiornika paliwa. No i napis Polo Cross na tylnych drzwiach. To, co najlepiej widać, to kolorek. Polo Cross jest dostępny w bieli, czerni, beżu, ale najciekawiej prezentuje się we wciekłej pomarańczy i czerwieni. Wtedy, z żadnym innym autem pomylić go nie sposób.

Wnętrze

Wnętrze zaadoptowano z konwencjonalnego Polo, ale… takie samo nie jest. W Crossie jest bardzo sympatyczne. Deska oczywiście niczym od tej „niecrossowej” się nie różni. Za to fotele i drzwi dostały wstawki kolorystycznie dobrane do lakieru nadwozia. I znowu szczególnie ciekawie prezentują się te z czerwienią i pomarańczą. Dobrze wyglądają też kolorowe szwy na przeszyciach mieszka lewarka zmiany biegów i fotelach.

Pojemność wnętrza nie różni się od tego w tradycyjnym Polo. Cztery osoby i awaryjnie, piąta na środku kanapy. Pojemność bagażnika, także identyczna. 280 litrów do linii okien i 1341 po złożeniu tylnej kanapy. Bez szału, ale też w okolicach średniej dla segmentu B.

Technologia

Polo Cross, które otrzymaliśmy do testów napędzał silnik benzynowy o pojemności 1,2 litra (TSI) i mocy 105 KM. Powiem szczerze, nie jestem fanem downsizingu, ale tym razem musze przyznać, że 105 KM z 1,2 litra to nie jest nadmierne obciążanie motoru. Oczywiście, moim zdaniem, do takich aut najlepszy jest jednak poczciwy turbodiesel, ale i jednostka benzynowa radzi sobie z tą wersją nie najgorzej.