Skoda Citigo 5d 1.0 MPI 60 KM Ambition

Przeczytaj także: Skoda Citigo - mały smyk

Wyposażenie samochodu nie oczaruje niczym specjalnym, ale można tu znaleźć wszystko to, co może przydać się w codziennej eksploatacji, m.in. klimatyzację, nawigację satelitarną (którą można wyjąć) połączoną z komputerem pokładowym, elektryczne szyby i lusterka oraz wystarczającą ilość poduszek powietrznych. W miejskim samochodzie naprawdę więcej nie potrzeba. Przednie fotele zasługują na dużego plusa. Długość siedziska jest w pełni satysfakcjonująca, podobnie jak jego twardość. Oczywiście nie ma tu podparcia bocznego godnego rasowych GTI, ale nawet dalekie podróże nie powinny wywoływać bólu kręgosłupa. Na tylnej kanapie wygospodarowano miejsce dla dwóch osób. Zgromadzona tutaj wolna przestrzeń jest naprawdę zaskakująca, szczególnie na wysokość. Osoby do 180 cm wzrostu nie powinny zwijać się w kłębek z powodu klaustrofobicznych warunków. Oczywiście ma także znaczenie, kto zajmie miejsce na przednich fotelach – jeśli koszykarz to może być problem. Bagażniki samochodów w tym segmencie nigdy nie imponują. W Skodzie szaleństwa też nie ma, ale 234 litry pojemności, w miarę regularne kształty i składane oparcia (50:50) sprawiają, że nasza dzisiejsza bohaterka to jedna z liderek klas w dziedzinie praktyczności.

Technika

Pod maską testowanego samochodu pracuje trzycylindrowy silnik benzynowy o pojemności jednego litra i mocy 60 KM osiąganej przy 5000 obr/min. No cóż, seryjne Citigo nie pomoże Robertowi Kubicy w „rajdowej” rehabilitacji, ale w miejskich warunkach te parametry w zupełności wystarczają. Ta mała jednostka została zintegrowana z pięciobiegową skrzynią manualną. Taki zestaw pozwala na osiągnięcie pierwszej setki po 14,4 sekundy, natomiast prędkość maksymalna wynosi 160 km/h. W praktyce, mała Skoda wydaje się znacznie dynamiczniejsza. Warto dodać, że średnie spalanie z testu bardzo niewiele odbiega od oficjalnych danych producenta. W cyklu mieszanym testowany egzemplarz zadowolił się 4,8 litra. To tylko o 0,3 litra więcej. Dobre rezultaty są poniekąd zasługą niewielkiej masy własnej – 854 kg to nawet w tej klasie waga piórkowa. W zawieszeniu samochodu nie zastosowano żadnych skomplikowanych rozwiązań. Wręcz przeciwnie. Postawiono na maksymalną prostotę – z przodu „zadomowiły” się kolumny MacPhersona, a z tyłu belka skrętna.

Wrażenia z jazdy

Citigo to idealne rozwiązanie do miasta. Skromne gabaryty umożliwiają łatwiejsze znalezienie miejsca parkingowego, a bardzo dobra zwrotność sprawia, że manewrowanie to bułka z masłem. Dla świeżo upieczonych kierowców z dodatkiem sera, bo tylny słupek jest dość duży. To jednak żadna przeszkoda. Na pochwałę zasługuje także znakomita widoczność na wszystkie strony. Pokonywanie nierówności nie jest uciążliwe, choć zawieszenie zostało dość sztywno zestrojone. Ma to swoje plusy. Szczególnie na krętych drogach. Ta mała Skoda potrafi dać sporo radości! I wcale nie żartuje.

Układ kierowniczy jest precyzyjny, a nadwozie nie przechyla się na boki, dzięki czemu kierowca może trochę poćwiczyć na zakrętach. Oczywiście wszystko w granicach rozsądku – pamiętajmy, że to wciąż segment A. W trasie odczuwalna jest skromna moc silnika. Niestety o wyprzedzaniu ciężarówek nie ma mowy. Wydaje mi się, że 30 koni więcej bardzo dobrze wpłynęłoby na wszystko poza spalaniem. Może kiedyś producent się na taki ruch zdecyduje? Pożyjemy, zobaczymy. Przy wyższych prędkościach brakuje również lepszego wyciszenia, ale to typowa cecha aut tej klasy. Trzeba być świadomym, że Citigo to auto w pełni miejskie, dlatego spotkanie jej na autostradzie będzie mało popularnym zjawiskiem. W naturalnym środowisku, „Czeszka” czuje się jednak znakomicie. I właśnie o to chodzi, bo co jest do wszystkiego to jest do niczego.