Wymiana opon na zimowe

Przeczytaj także: Zimowe problemy z samochodem

Kierowcy, którzy zdecydowali się jeździć na oponach wielosezonowych i wymienili ogumienie wcześniej, wizytę w zakładzie wulkanizacyjnym mają na jakiś czas z głowy. Ci, którzy poruszają się na oponach letnich, jeśli nie mają jeszcze „zimówek”, powinni zacząć się już za nimi rozglądać. Natomiast ci, którzy mogą sobie pozwolić na jazdę na oponach zimowych z poprzedniego sezonu, na pewno już myślą o wizycie w punkcie wymiany ogumienia.

Kiedy zmienić opony?

Przyjęło się, że opony letnie należy zmienić na zimowe wtedy, gdy temperatura na zewnątrz spada poniżej 7 stopni Celsjusza, a w nocy utrzymuje się na minusie. Faktem jest, że gdy słupek rtęci znajduje się poniżej tej granicy, opony letnie tracą swoje pozytywne właściwości, czyli cechy charakterystyczne w temperaturze typowo wiosennej i letniej. Opona zimowa w odróżnieniu od opony letniej posiada inny rodzaj i wzór bieżnika, kontur, a przede wszystkim zrobiona jest z innej mieszanki gumy. Jej charakterystyczną cechą jest miękkość, elastyczność i dobra przyczepność na śniegu i mokrej nawierzchni, m.in. dzięki większej ilości lamelek (drobne nacięcia wynalezione w 1987 roku przez firmę Michelin, dzięki którym zwiększa się powierzchnia styku opony z podłożem). Optymalne osiągi opona zimowa zachowuje w temperaturze do – 20 stopni Celsjusza.

Kiedy opona zimowa nie nadaje się do jazdy?

Mówiąc najkrócej wtedy, kiedy jej stan nie mieści się w obowiązujących normach. I nie chodzi tutaj wyłącznie o stan bieżnika. Uzbrajając się w zimowe „kapcie” z poprzedniego sezonu, należy je dokładnie sprawdzić. Jeśli chodzi o bieżnik, każdy może zrobić to sam, przyglądając się TWI (Tread Wear Indicato), czyli wskaźnikowi zużycia opony wynoszącemu 1,6 mm wysokości bieznika, który znajdujące się na ogumieniu w kilku miejscach („zgrubienie” między klockami bieżnika). Jeśli opony mają głębokość bieżnika równą lub mniejszą od tej wartości nie nadają się do dalszej eksploatacji, gdyż byłoby to niezgodne z prawem. W przypadku opon zimowych trzeba wziąć pod uwagę, że nie spełnią one swej roli, gdy grubość bieżnika jest mniejsza niż 4 mm. Nie będą wówczas w stanie efektywnie odprowadzać wody, błota pośniegowego, śniegu a także zapewnić właściwej przyczepności– tłumaczy Justyna Kaczor z firmy NetCar s.c. Problemem może być również różnica głębokości rzeźby opon zamontowanych na jednej osi: jeśli jest większa niż 5 mm, może spowodować m.in. ściąganie pojazdu. Ale bieżnik to nie wszystko. Pod uwagę należy wziąć wszelkiego rodzaju uszkodzenia opony, np. odkształcenia, „bąble”, przecięcia. Oponę taką należy bezwzględnie wymienić– dodaje właścicielka serwisu Netcar.pl . Po jakim czasie opona się zużywa? Nie da się zdecydowanie powiedzieć, że np. po roku czy dwóch latach trzeba kupić nowe ogumienie. Wszystko zależy od przebiegu, stylu jazdy i od tego, jak opony były przechowywane.

Jeden komplet na wszystkie osie

„Zimówki” mają trzy rodzaje bieżnika: kierunkowe (najczęściej stosowane), asymetryczne i symetryczne (stosowane coraz rzadziej). Najbardziej popularne opony o bieżniku kierunkowym muszą być zamontowane właściwie-zgodnie z wektorem określającym kierunek toczenia, a pomyłki niestety się zdarzają. W przypadku opon asymetrycznych napis „Outside” powinien znajdować się na boku skierowanym na zewnątrz w stronę obrysu auta, a „Inside” w kierunku nadkoli. Nie powinno się zakładać np. jednej pary opon zimowych na przód, z tyłu pozostawiając letnie. Najlepiej zmienić cały komplet opon, zakładając opony tego samego typu, konstrukcji i rodzaju bieznika. Samochód wyposażony w opony różnego rodzaju, będzie zachowywać się mniej przewidywalnie. Jeśli do dyspozycji mamy opony używane, na tylną oś powinniśmy założyć te mniej zużyte, bez względu na to, czy napęd w naszym aucie jest na przód czy tył. Gwarantuje to lepszą przyczepność oraz stabilność na zakrętach i na mokrej nawierzchni. Podobnie, gdy kupiliśmy dwie nowe opony – zakładamy je na tył.