Nietuzinkowy Fiat Doblo 1.4 16v Easy

Przeczytaj także: Fiat Ducato Furgon 2.3 Multijet II - dostawczak doskonały

Z zewnątrz…

To już III generacja produkowanego od 15 lat Fiata. Przez te wszystkie wiosny, auto powstawało w niezliczonej liczbie wersji i odmian. Niektóre, bardzo zaskakujące. Tak, jak podwyższona wersja osobowa. Zaskakujące jest to, że Doblo Easy którym jeździliśmy, jest najwyższą wersją z gamy, ale… nie jest największą! W ofercie są bowiem warianty 7-osobowe. My testowaliśmy odmianę zaledwie 5-osobową. Skąd więc koncepcja podwyższenia dachu? Nie bardzo wiem, ale choć nie rozumiem genezy, doceniam za praktyczność. I za wygląd. Wbrew pozorom, auto wygląda naprawdę fajnie. Szczególnie, duża szyba nad głową kierowcy i pasażera. Nie, nie panoramiczny dach. Po prostu, szyba nad głową, która sprawia wrażenie naturalnego przedłużenia szyby przedniej. Nadaje to autu nadzwyczajnej lekkości i dodatkowo… homogenizuje Doblo.

Także z profilu auto wygląda ciekawie. Szczególnie, przez dodatkowe „uszybowienie” podwyższonego dachu. Fiat nie poszedł na skróty. Nie dokleił do dachu kawałka plastiku i blachy, które podwyższą konstrukcję. Dodanie mu okna czołowego i bocznych, a także podwyższonych drzwi (przecież dla oszczędności mogli dać normalne) świadczy o tym, że auto to nie żart designera tylko przemyślana koncepcja. Nie wiem jak wam, ale mnie „Papamobil” przypadł swoją nietuzinkowością do gustu.

… i we wnętrzu

Druga strona tego „podwyższonego” medalu to przestrzeń. W aucie jest jej aż… do bólu. Kierowca i pasażerowie na pewno nie zapadną na klaustrofobię. Dodatkowe okna wpuszczają do auta mnóstwo światła. I tu jest mały problemik – wpadnie także sporo ciepła. Auto testowaliśmy w 38-stopniowym upale i przyznam szczerze, klimatyzacja pracująca pełną mocą zdołała obniżyć temperaturę do maksimum (minimum właściwie) około 25 stopni.

A teraz już tylko plusy. Po pierwsze, Doblo osobowe to Doblo osobowe, a nie żaden przebudowany dostawczak. Dlaczego tak twierdzę? Otóż, Cargo ma kabinę trzyosobową. To znaczy, fotel kierowcy i szerszą ławkę dla dwóch dodatkowych osób w kabinie. Wygodną wprawdzie, ale… tylko ławkę. Tymczasem w pierwszym rzędzie Doblo osobowego znajdziemy dwa typowe fotele. W drugim, kanapę, ale profilowaną tak, jak fotele. Trudno cokolwiek zarzucić wykończeniu auta. Zarówno sam montaż, jak i to z czego auto zmontowano świadczy o tym, że Fiat poważnie traktuje swoich klientów. Dodatkowe słowa uznania za wygląd i aranżację miejsca pracy kierowcy. Zegary, wskaźniki i przełączniki takie jak w całej gamie Fiata.

Największą zaletą Doblo jest jego pakowność. W wersji nie podwyższonej z piątką pasażerów do auta zapakujemy 800 litrów. W konfiguracji dwuosobowej aż 3200 litrów. Jeżeli dodamy do tego podwyższony dach, przestrzeń załadunkowa wzrasta od 100 do 300 litrów. I to są naprawdę imponujące liczby.

Technologia

Doblo osobowe koncern Fiata wyposaża tak, jak wszystkie w gamie osobówki. Dlatego, przepisywanie listy wyposażenia jest nieco bezcelowe. Tym razem ograniczę się do tego, co auto odróżnia od konkurentów. A jest to zawieszenie tylne. System Bi-Link to nowość wśród aut dostawczych. Po ludzku, oznacza to zawieszenie niezależne, które wyparło nieśmiertelną jakby się wydawało belkę skrętną. System Bi-Link poprawia manewrowość, ale też ładowność auta.

Testowego Fiata Doblo napędzał 1,4-litrowy T-Jet o mocy 95 KM. Motor osiąga owe 95 KM przy 6000 obrotów i 127 Nm. (od 4500 obrotów). Nie jest to demon szybkości, bo od 0-100 auto rozpędza się w 15,4 sekundy i osiąga około 160 km/h. Z benzynowym silnikiem auto jest w miarę oszczędne. Dane katalogowe podają, że średnio spala 7,4 litra (nasz pomiar to 7,5) w mieście 10 litrów (nasz pomiar 10,8 litra) i 5,9 na trasie (nasz pomiar 5,5). I są to wyniki adekwatne dla auta tej wielkości z niezbyt dużym silnikiem benzynowym. Sporym plusem jest to, że motor nieźle współpracuje z instalacją gazową.