Renault Twingo III 0.9 TCe 90 KM

Przeczytaj także: Renault Twingo prowadzi się przeciętnie

Patrząc na nowe Twingo nie sposób się nie uśmiechnąć. Wesoły przód, elegancki, ładnie poprowadzony bok i zawadiacki tył (czarna klapa, spoiler, obła, rozszerzająca się u dołu karoseria) stawiają malucha od Renault w czołówce klasy pod względem wyglądu. W środku również jest nieźle, choć jak dla mnie trochę zbyt plastikowo. Deska rozdzielcza i boczki drzwi wykonane zostały z twardych materiałów, a czerwono-metaliczne ozdoby tylko stwarzają pozory, że zostały wykonane z aluminium. Nie, żebym się spodziewał w tej klasie metali szlachetnych, ale wydaje mi się, że Renault niepotrzebnie szpikuje swoje samochody tandetnym plastikiem przypominającym drewno fortepianowe, lub jak w tym wypadku – po prostu kolorowym plastikiem.

Odpuszczając kwestie wykonania, w końcu to nie wyższa klasa premium, do gustu przypadła mi mięsista, lekko ucięta u dołu kierownica, którą niestety, jak to w Renault wyposażono w aż dwa przyciski sterujące tempomatem. To słabe rozwiązanie, tym bardziej, że tuż za lewarkiem zmiany biegów również umieszczony został przycisk obsługi urządzenia podtrzymującego prędkość. Wszystkie Dacie i wszystkie Renault tak mają, ale mnie wydaje się to bardzo niepraktyczne – tempomat powinien być obsługiwany jednym przyciskiem lub pokrętłem umieszczonym np. na przełączniku kierunkowskazów.

Idźmy dalej. Kolejnym elementem, który bardzo przypadł mi do gustu jest – i tu już bez żadnego czepiania się mojej strony – lewarek zmiany biegów wyposażony w metalową, bardzo poręczną gałkę. Biegi zmienia się wygodnie, a sama skrzynia również nie denerwuje, jak to miało miejsce we francuskich autach jeszcze wcale nie tak dawno temu.

Poza tym, w desce rozdzielczej możecie dopatrzeć się elementów znanych z innych modeli francuskiej marki. Mamy więc dotykowy ekran obsługujący multimedia, nawigację i komputer pokładowy oraz jednostrefową klimatyzację automatyczną (niesamowicie wydajna), której panel został przeniesiony żywcem z większego Clio. Co ciekawe, o czym już pisałem w artykule o poprzednim, słabszym Twingo w moich rękach, w kieszeni schowka znajduje się praktyczna skrytka na np. płyty CD, którą z łatwością możecie zamienić w poręczną torebkę i zabrać (pewnie prędzej przyda się to kobietom). Płyt CD jednak do niej nie wkładajcie – samochód i tak ich nie obsługuje, co jest myślę również kiepskim rozwiązaniem. Samo wejście USB nie załatwia wszystkiego. Ja np. do dziś wolę słuchać muzyki z płyt. Kolejna skrytka, również wyjmowana, znajduje się tuż za lewarkiem skrzyni biegów, pod panelem klimatyzacji. Jest pojemna, ale wykonana z tandetnego plastiku.