Citroen DS3 1.6 THP może uwieść

Przeczytaj także: Citroen C4 Cactus 1.2 PureTech Shine może nieco rozczarować

I tu przechodzimy do meritum. Taki wypad w góry ma bowiem sens nawet bez bagażu, nawet bez osoby towarzyszącej na fotelu pasażera. On ma sens nawet tylko wtedy, gdy góry będziemy oglądać zza szyb DS-trójki, uśmiechając się od ucha do ucha podczas pokonywania każdego następnego zakrętu na krętej, górskiej drodze. DS 3 prowadzi się bowiem jak weteran toru wyścigowego. Jest przyjemnie podsterowny, a przy mocnym dohamowaniu w zakręcie staje się nagle lekko nadsterowny. Pozwala to na zabawę redukcją biegów w zakręcie i wprowadzanie w kontrolowany poślizg (trakcja i ESP są na szczęście wyłączalna). W dodatku połączenie na linii kierownica-skrzynia biegów jest tak perfekcyjne, jak w żadnym testowanym dotąd przeze mnie francuskim aucie. Powiem szczerze, że dawno już z taką przyjemnością nie wachlowałem przyjemnie w rękach leżącym lewarkiem o idealnych, sportowych przełożeniach. Warto też dodać, że zawieszenie, choć potrafi bardzo mocno przykleić opony do asfaltu, w codziennej jeździe nie przeszkadza swoją twardością. Takie powinno być każde auto predestynujące do miana GTI!

Jakby tego było mało, również silnik nie pozostawia wątpliwości z jakim autem mamy do czynienia. 156 KM czyni z tego „malucha” prawdziwego potwora. Pierwsze 100 km/h pojawia się już po 7,3 sekundy, a rozpędzanie wciska w fotel aż do odcięcia przy około 210 km/h. Więcej naprawdę nie potrzeba. W dodatku DS 3 1.6 THP należy do tych aut, w których czuć przyspieszenie, co w przypadku nowoczesnej motoryzacji wcale nie jest takie oczywiste. Jedynie dźwięk jednostki napędowej nie powala, a powiem więcej – nawet męczy jednostajnym gwizdem. Na szczęście z rury wydechowej odgłos, o czym możecie się przekonać oglądając filmik poniżej – jest o wiele przyjemniejszy.

Duże zaskoczenie, dodam pozytywne, spotkało mnie na stacji benzynowej. Normalnie traktowane DS 3 1.6 THP potrafi zadowolić się ok. 7 litrami bezołowiowej w mieście. Podczas bardzo ekonomicznej jazdy udało mi się wieczorem w Warszawie uzyskać imponujący wynik (dane z komputera) 6,1 litra/100km. Na trasie ta wartość może spokojnie jeszcze spaść o litr. Podczas szybkiej jazdy po miejskich arteriach, spalanie utrzymywało się w przedziale 9,5- 10 litrów. Ekstremalna jazda oznacza podwyższenie tego wyniku o kolejne 2 litry. Nadal, zważywszy na możliwości tego auta i fun, jaki ma się za jego kierownicą, to dla mnie rewelacja!

Podsumowując, gdybym miał wybrać nowe auto do codziennej jazdy dla siebie, mocno zastanowiłbym się nad DS 3 z tym dokładnie silnikiem. Jest mocny, elastyczny i zadowala się umiarkowanymi ilościami paliwa. W dodatku aktualna cena ok. 79 tys. zł, przy bogatym wyposażeniu i bardzo mocnej jednostce pod maską, wydaje się zapraszać do salonów sprzedaży. Gdybym miał się do czegoś przyczepiać, to poprawiłbym brzmienie tego czterocylindrowego silnika oraz pomyślałbym o zmatowieniu plastików na desce rozdzielczej. Jeżeli jednak mam napisać coś o tym aucie prosto z serca, to muszę to powiedzieć, że DS 3 zauroczył mnie, baaa – on mnie motoryzacyjnie uwiódł. Mało jest bowiem na rynku samochodów, które potrafią dostarczyć tak bezpretensjonalnych emocji. Poważnie!